“Pan Wilk i spółka” Pierre Perifel

Pan Wilk i Spółka 2

Tytuł oryginału: Bad Guys 2

Reżyseria: Pierre Perifel

Scenariusz: Yoni Brenner, Etan Cohen

Na podstawie “Bad Guys” Aarona Blabey’a

Montaż: Jesse Averna

Muzyka: Daniel Pemberton

Występują: Sam Rockwell, Marc Maron, Awkwafina, Craig Robinson, Anthony Ramos, Zazie Beetz, Danielle Brooks, Natasha Lyonne, Maria Bakalova, Alex Borstein, Richard Ayoade, Lilly Singh i inni

Dialogi polskie: Bartosz Wierzbięta

W wersji polskiej udział wzięli: Szymon Roszak, Sebastian Machalski, Anna Szymańczyk, Konrad Darocha, Bartłomiej Nowosielski, Martyna Szymańska, Izabella Bukowska-Chądzyńska, Monika Węgiel-Jarocińska i inni 

oOo

Wspinaczka po rakiecie i inne szaleństwa

Gdybym poszła na którąkolwiek odsłonę przygód Pana Wilka i spółki ze świadomością, że filmy te bazują na serii książeczek dla dzieci, szczerze bym się zdziwiła. Zarówno pierwsza, jak i druga część to brawurowe filmy akcji, pełne scen walki, pościgów i szalonych pomysłów. A to tylko kilka z ich zalet.

Pan Wilk (Szymon Roszak), Pan Pirania (Sebastian Machalski), Pan Rekin (Bartłomiej Nowosielski) i Pani Tarantula (Martyna Szymańska) rozpaczliwie próbują udowodnić społeczeństwu, że zmienili się na lepsze. Niestety, wygląda na to, że nikt nie zamierza dać im drugiej szansy i tylko Pan Wąż (Konrad Darocha) świetnie się zaaklimatyzował po wyjściu z więzienia. Jednak, gdy w mieście dochodzi do serii bezczelnych kradzieży, cała ekipa postanawia pokazać na co ich stać.

“Pan Wilk i Spółka 2” to klasyczny film akcji z motywem złodziejskiego skoku, a jago fabuła jest wspaniale zagmatwana, pełna brawurowych zwrotów akcji i szalonych planów, z których słynie Pan Wilk. To cudowny przedstawiciel nurtu “a teraz szybko zanim do nich dotrze, że to bez sensu”, im dłużej się zastanawiam, tym więcej dziur fabularnych dostrzegam. Tyle tylko, że w tym przypadku taki brak konsekwencji czy logiki zupełnie mi nie przeszkadza. Bardzo tu pomaga medium, w końcu animacjom więcej uchodzi na sucho. Ba, film sam się z tego śmieje, gdy zachowania bohaterów zaprzeczają prawom fizyki.

Już pierwsza część w ciekawy i nowatorski sposób podchodziła do kryminalistów w roli głównej i ich wątpliwego podejścia do moralności. Druga porusza z kolei motyw resocjalizacji i pochyla się nad problemami byłych więźniów, którym społeczeństwo utrudnia rozpoczęcie nowego życia. Temat ten może się wydać nieco zbyt skomplikowany na komedię akcji, szczególnie skierowaną do dzieci, ale filmowi udaje się przeprowadzić go na tyle sprawnie, by wszyscy widzowie zrozumieli przesłanie.

Jeśli chodzi o relacje, animacja buduje na podbudowanych już w pierwszej części więziach między głównymi postaciami. Szczególnie dużo uwagi poświęca ewoluującej zażyłości Wilka i Diane, świetnie przedstawiając ich wzajemne zaufanie, ale i chemię między nimi.

Sequel wprowadza też nowe postaci, sprawnie zarysowując ich charaktery i motywacje. Jestem pod szczególnym wrażeniem Kitty Kat, która nie tylko ma bardzo ciekawe motywacje, ale jest też niesamowicie kompetentna i charyzmatyczna. Efektu dopełnia imponujący projekt postaci, który ociera się o stereotyp silnej, zadziornej chłopczycy w najlepszy możliwy sposób.

Sama animacja jest wręcz zjawiskowa. Zachowuje oczywiście pewną umowność, ale świetnie sprawdza się w dynamicznych, pełnych akcji scenach czy to walki czy pościgów. Wspaniale prezentują się również efekty chociażby płomieni. Zadbano też o detale, dzięki czemu możemy podziwiać chociażby każdy włosek na odnóżach Pani Tarantuli.

Za polskie tłumaczenie filmu odpowiada słynny Bartosz Wierzbięta, który i tym razem stanął na wysokości zadania. Mimo szalonego tempa, animacja raz po raz zachwyca kolejnymi żartami językowymi. W połączeniu ze świetną obsadą dubbingową powstała lokalizacja na światowym poziomie, w której prym wodzi charyzmatyczny Szymon Roszak jako Pan Wilk.

Twórcy zadbali o kilka warstw humoru. Szczególnie dobrze film radzi sobie z żartami wizualnymi, głównie dzięki elementowi zaskoczenia. Niestety obecność Pana Piranii skutkuje też sporą ilością niewybrednych żartów z czynności fizjologicznych, które ciągną się stanowczo zbyt długo. "Pan Wilk i spółka 2” chętnie używa też nawiązań do popkultury. Znajdziemy w nim odniesienia do filmowych hitów, ale i znanych gier komputerowych, które z pewnością rozbawią każdego fana.

“Pan Wilk i Spółka 2” to film, na którym nie sposób się źle bawić, pełen wspaniałych żartów, dynamicznych scen akcji i ciekawych relacji, a przy tym brawurowo zrealizowany. I choć humor czasem nie wpasowuje się w gust większości dorosłych, bez wątpienia obejrzę go jeszcze wielokrotnie i będę czekać na kolejną część.

Ale to tylko moja opinia, a ja nie jestem obiektywna.

oOo

Podobał ci się ten tekst? Recenzje innych filmów i seriali znajdziesz tutaj.

Chcesz dostawać powiadomienia o każdym nowym poście? Zaobserwuj mnie na instagramie.

A może masz ochotę postawić mi kawę?